Scroll Top
Placówki opiekuńczo wychowawcze zwane są też potocznie domami dziecka. Podopieczny w placówce może do niej zostać do ukończenia 18 lat, bądź dłużej w przypadku kontynuowania nauki. Wtedy okres ten przedłuża się do 25 roku życia. Stare jednostki opiekuńczo-wychowawcze były znacznie większe. Przebywało w nich nawet 30 dzieci. Na dzień dzisiejszy, trwa ich przekształcanie w na mniejsze placówki, w których przebywać będzie maks. 14 dzieci. Placówki-opiekuńczo wychowawcze są prowadzone przez powiat, lub podmiot wyznaczony do tego celu przez niego.

Jednym podstawowych z praw dziecka jest to dotyczące jego wychowywania się w rodzinie. Jednak, w różnych przypadkach, takich jak np. śmierć rodzica, rażące zaniedbania wobec dziecka, państwo ma obowiązek zapewnić małoletniemu opiekę. Prawo to jest silnie podkreślane zarówno w konstytucji, jak i ustawach szczególnych czy prawie międzynarodowym. W przypadku, gdy rodzina nie jest w stanie wypełnić podstawowych potrzeb dziecka, bądź w domu występuje przemoc, sąd może zdecydować o tymczasowym lub stałym odebraniu rodzicom potomstwa.

Zazwyczaj sądy starają się umieścić dzieci w rodzinnej pieczy zastępczej. Niestety, nie zawsze jest to możliwe. Wtedy następuje umieszczenie małoletniego w instytucjach państwowych, zawsze w tym samym regionie, z którego pochodzi. Niestety, z powodu zbyt małej ilości rodzin zastępczych, dziecko często trafia do placówki opiekuńczo-wychowawczej. Jest to placówka, która zapewnia całodobową opiekę i wychowane dziecka, którego rodzice są tymczasowo lub stale pozbawieni opieki rodzicielskiej. Jej zadaniem jest zaspokojenie potrzeb podopiecznego, w szczególności tych bytowych i emocjonalnych.

Wyróżniamy następujące typy placówek opiekuńczo wychowawczych:

· Placówki opiekuńczo-wychowawcze typu socjalizacyjnego. Zadaniem tej instytucji jest zapewnienie dziecku wychowania, całodobowej opieki oraz zaspokojenie niezbędnych potrzeb. Placówka ta podejmuje potrzebne działania w celu powrotu do rodziny biologicznej, przysposobienia bądź umieszczenia w pieczy zastępczej. W tego typu placówce przebywać mogą jedynie dzieci powyżej 7 roku życia. Jedyny wyjątek stanowi sytuacja, gdy w placówce znajduje się jedno lub oboje rodziców małoletniego, przemawia za tym stan zdrowia lub gdy w danej placówce znajduje się jego rodzeństwo.

· Placówki typu interwencyjnego przyjmują dzieci, gdy sytuacja wymaga natychmiastowego zapewnienia opieki i wychowania. Zadaniem tego typu placówki jest opieka nad dzieckiem w czasie, gdy trwa sytuacja kryzysowa. Mają obowiązek zapewnić podopiecznemu dostęp do kształcenia zależny od jego wieku i możliwości rozwojowych. Opieka i wychowanie trwać ma do czasu przysposobienia dziecka, przekazania do pieczy zastępczej bądź powrotu do rodziny biologicznej. Tak jak w placówce socjalizacyjnej, umieszcza się tu dzieci powyżej 7 roku życia, niezależnie jednak od ich pochodzenia. Pobyt w takiej placówce nie może trwać dłużej niż 3 miesiące. W przypadkach szczególnych, pobyt ten może zostać wydłużony do czasu zakończenia postępowań sądowych.

Do takiej placówki dziecko przyjmowane jest:
a) W wyniku postanowienia sądu
b) Gdy zostanie doprowadzone przez policję lub straż graniczną
c)  Na wniosek rodzica lub osoby trzeciej w przypadku przemocy w rodzinie

Ich zadaniem jest zapewnienie kompleksowej terapii, zajęć korekcyjnych i wyrównawczych oraz wiele innych zajęć, w zależności od indywidualnego zapotrzebowania podopiecznego placówki.

· Placówki typu rodzinnego wychowują osoby małoletnie w różnym wieku, w tym również i te w wieku dorastające oraz usamodzielniające się. Umożliwia ona wychowanie Pozwalają na wychowywanie się razem licznemu rodzeństwu, współpracując przy tym z koordynatorem rodzinnej pieczy zastępczej, jak i asystentem rodziny. tym samym czasie umieszczone może być w niej maksymalnie osiem dzieci oraz osób, które osiągnęły pełnoletniość w trakcie pobytu w pieczy zastępczej.

Placówki opiekuńczo wychowawcze zwane są też potocznie domami dziecka. Podopieczny w placówce może do niej zostać do ukończenia 18 lat, bądź dłużej w przypadku kontynuowania nauki. Wtedy okres ten przedłuża się do 25 roku życia. Stare jednostki opiekuńczo-wychowawcze były znacznie większe. Przebywało w nich nawet 30 dzieci. Na dzień dzisiejszy, trwa ich przekształcanie w na mniejsze placówki, w których przebywać będzie maks. 14 dzieci. Placówki-opiekuńczo wychowawcze są prowadzone przez powiat, lub podmiot wyznaczony do tego celu przez niego.

Ma dzień dzisiejszy, dąży się do doprowadzenia do stanu, gdy jak najwięcej dzieci będzie mogło przebywać w rodzinach zastępczych. Takie warunki, bowiem, są lepsze aby zapewnić dziecku prawidłowy rozwój. W rodzinach zastępczych jest mniej dzieci, przez co większa uwaga jest poświęcana żyjącym w niej podopiecznym. Łatwiej jest więc wypełnić ich potrzeby i zauważyć problemy. Placówki opiekuńczo-wychowawcze są ciągle w trakcie adaptowania się do zmian, jednak nie jest to rzecz łatwa ze względu na konieczność znalezienia nowego lokum dla części dzieci oraz problemów budżetowych. Duża ilość dzieci w jednej placówce może się na nich odbyć negatywnie, a konflikty są trudniej zauważalne. Dlatego tak ważne jest, aby więcej ludzi decydowało się na bycie rodzicem zastępczym, nie słuchając przy tym szkodliwych mitów na ten temat.

logo Pomorze Zachodnie

Treść została przygotowana w ramach projektu „Potrafisz i MOŻESZ się realizować”, współfinansowanego ze środków z budżetu Województwa Zachodniopomorskiego.